Logo schinkel MET TEKST

Vaardig met kwast en penseel

Winteronderhoud 

Hoewel er dit jaar te weinig gevaren is, zijn er ook bij mij toch nog wel een paar karweitjes overgebleven. Andere dingen in de vrijgekomen coronatijd gedaan. Kortom, die mooie nieuwe giek en gaffel waren inmiddels door Manfred op maat gemaakt en moesten nu eindelijk eens gelakt. De temperatuur was inmiddels net even te ver gezakt om buiten of in een onverwarmde ruimte te werken. Alleen mensen met old-timers hebben hun auto in de garage staan en de onze kan verwarmd worden. Troep opgeruimd en met moeite ruimte vrijgemaakt. 

Ondertussen een constructie verzonnen met verfrollerhaken om de spullen op te hangen, zodat ze mooi kunnen drogen. Ik was er zelf erg tevreden over, maar het enige commentaar, dat ik van de experts kreeg was ‘Ziet er strak uit.’. Ja, dat klopte, de druppels en ongelijkheden zie je niet op deze foto’s. Niemand heeft ook iets gezegd over het vierkante voorwerp, dat ook ophangt. Dit wordt het best onderhouden vogelhuisje van de hele buurt. Ik was toch bezig. 

De onderste lagen zijn twee-componenten spul. Wat overgebleven epoxyspullen van mijn werk aan de Radon van twee jaar geleden en wat DD-lak. Daarboven vernis. Eén laagje DD-lak, want dat spul stinkt zo. De vlonders, die ik in de winter 2018/2019 in de vernis gezet had, bleken niet erg krasvast, hopelijk werkt dit beter. De laatste laag daar op is vernis met anti-slip poeder. Leek beter te werken dan zilverzand. 

Voor degene, die het nog niet weet: de reden waarom twee componenten lakken zorgvuldig in verhouding gemengd moeten worden is dat beide oorspronkelijke componenten vloeistoffen zijn, die nog moeten reageren en dan pas een mooie vaste lak geven. In verkeerde verhouding blijft er een deel ongereageerde vloeistof over en resulteert een puinhoop, die geen vaste stof wordt. Gelukkig hebben de fabrikanten met behulp van oplos- en vulmiddelen de verhoudingen zo mooi (bv 1:2 of 1:3) gemaakt, dat we de gewichten meestal wel uit het hoofd kunnen berekenen, maar een weegschaal is noodzakelijk. De proeven van onze scheikundepractica vereisten altijd een hoop gereken met molecuulgewichten, concentraties van oplossingen, zorgvuldig wegen op een Mettler balans en afmeten met nauwkeurige pipetten. Dit is minder ingewikkeld maar ook leuk. 

Inmiddels zit de laatste laag vernis er op. Nu nog een poosje goed uitharden en dan kan het metaalwerk er op geschroefd. Eigenlijk moet er ook nog een nieuwe rail op onze mast, maar dat komt nog. Dan kan de mast net zo goed gelijk kaal gehaald en… Maar niet nu! Er is ook nog een andere manier van schilderen, die ik leuk vind en er zijn nog een heleboel soorten eenden en andere vogels om inspiratie uit te halen! Of misschien probeer ik wel weer eens een bootje. Ik hoor graag van jullie activiteiten. 

Groet, Renate.